هایکو به فرم خاصی از شعر کوتاه ژاپنی گفته می شود . هایکوی ژاپنی 5.7.5 سیلابی بوده که در زبان ژاپنی سرودن بااین تعداد سیلاب دست شاعر را بازو راحت تر شعربسراید.
هایکو در سه سطر اتفاق می افتد .
هایکو تقریبا سرگذشتی مثل غزل را دارد که از دل قصید به وجود امده
هیکو نیز از دل هایکایی که خود هایکایی از کوها تشکیل شده و هر کوی که داری فصل واژه است . هایکو نامیده می شود .
فصل واژه می تواند نماد یک فصل باشد نه مشخصا خود فصل مثلا ume در زبان ژاپنی به معنای الوی وحشی که تداعی فصل بهار می باشد .
بلیث (1396-1394 ) از مترجمین سرشناس هایکو در تعریف هایکو می گوید هایکو در بازی است که بسته به نظر می رسد .
الن واترز می گوید هایکو شعر بدون واژه است هایکو نویسان انگلیسی زیان به سه سطر بودن اکتفا می کنند . که در زبان فارسی نیز چنین اتفاقی در خصوص هایکو افتاد
هایکو بر خلاف واگا که نوعی از شعر ژاپنی است جویای زیبایی نیست .
هایکو می خواهد معنایی را در خود ببرد در این میان خود به خود نوع خاصی از زیبایی در پیرامون اش دیده می شود .
اقای شکار سری در خصوص تعریف هایکو می فرمایند . هایکو فریز یک لحظه که خود تصویر می تواند تخیل داشته باشد ولی شاعر حق دخالت در جهان وطزریق تخیل
به متن ندارد .
سرودن شعر در زبان باستان نشانه با سوادی و طبقه ممتاز فرد در جامعه بوده افراد مهم جامعه در ان زمان سعی می کردند به سرودن هایکو بپردازند .
سرودن شعر کوتاه و سه سطری از زمان سلسله ساسانی در ایران رواج داشته به نام خسروانی ها معرف بوده .
یکی دیگر از از شعرهای گهن سه سطری کهن لیکو بوده شعری جوششی است که در قسمت سیستان بلوچستان رواج دارد .
با موضوع همدردی اتحاد و همبستکی است .
چند نمونه هايكو
از حميدرضا شكارسري
1)
دست نگه دار شاعر !
پروانه اي
روي مدادت نشسته است
2)
سال تحويل
ساعتم
هفت سين ناقص شد
3)
ويلچر
از پله هاي موزه ي جنگ
بالا نمي رود
4)
ميان آن همه گل
پروانه بر آن پوتين پوسيده
نشسته است