بی تفاوتی در نور زرد رونمایی شد

اختصاصی ترنم شعر/ «بی‌تفاوتی در نور زرد» پنجمین مجموعه‌شعر جواد گنجعلی، شاعر نام‌آشنای خراسانی است که پس از یک مجموعه‌غزل «چهارم‌شخص مفرد» و سه مجموعه‌شعر سپید «دری بر پاشنۀ اندوه»، «پرچم سپید متأسف» و «صدای محزون موزیک در هدفن» که در فاصلۀ سال‌های 1384 تا 1392 و توسط نشرهای «سخن‌گستر/ مشهد» و «نیماژ/ تهران» منتشر شده بودند، به‌تازگی توسط موسسه انتشارات نگاه، در 136 صفحه و شامل 88 قطعه شعر سپید منتشر شده‌است. 
روز سه‌شنبه 20 خردادماه 1399، جلسۀ رونمایی کتاب «بی‌تفاوتی در نور زرد» سرودۀ جواد گنجعلی در کانون فرهنگی فلسطین در شهر مشهد برگزار شد و در این نشست،  فریبا شادلو، لیلی طالقانی، دکتر یوسف بینا، دکتر سعید قربانیان، حسین لعل‌بذری، رضا عابدین‌زاده، سلمان نظافت‌یزدی، جواد جلایرنیا، نرگس نریمان‌فر و... به سخنرانی دربارۀ اشعار جواد گنجعلی به‌طور عام، و اشعار «بی‌تفاوتی در نور زرد» به‌طور خاص پرداختند و شاعر نیز در ادامه، پس از خوانش اشعاری از این مجموعه، از انتشار قریب‌الوقوع مجموعۀ بعدی خود در قالب غزل خبر داد؛ اگر چه مجموعه‌ای از شعرهای سپید جواد گنجعلی که درواقع گزیده‌ای است از سه مجموعۀ سپیدِ پیشینِ او، درحال گذراندن مراحل مقدماتی انتشار است و پیش از مجموعه‌غزل او به‌دست علاقمندان شعر فارسی خواهد رسید.

لازم به‌ذکر است که به‌دلیل تقارن انتشار «بی‌تفاوتی در نور زرد» با روزهای نیمه‌تعطیل دنیای کرونایی، از نخستین روزِ انتشار این کتاب، امکان پخش و فروش اینترنتیِ گستردۀ این اثر توسط سایت‌های گسترش، نیوار، سی‌بوک، اردیبهشت، صدای معاصر، نیلوفر، شهرکتاب، آدینه‌برک و... فراهم شده است.

چند شعر از مجموعۀ «بی‌تفاوتی در نور زرد» اثر جواد گنجعلی:



1
می‌خواهم برگردم به روزهای پیش از تو
به غرور ببری که نسلش منقرض شد
به سرخیِ گلولۀ کاموا در قلبم
به بلبلانِ پنبه‌زار که در خشکسال
دلم را ترک گفتند

این‌روزها چقدر دلم می‌خواهد برگردم
به یونسِ تنهایی‌ام
در شکم نهنگ...


2
بردنِ اسم تو آنقدر دهانم را شیرین می‌کند
که مورچه‌ها بعدِ مرگ
نامت را از زبانم بگیرند و 
به لانه ببرند

می‌ترسم بمیرم و کسی تو را نشناسد
و نداند این‌همه دیوانگی در این درخت پرتقال
برای که بود!

بردنِ نام تو که قتل نیست،
دزدی نیست،
نام تو، نام توست عزیزم!
غمی در حروف الفبا.

3
نگاه
زبانِ مشترکِ تمامِ عشّاقِ جهان است
امّا تو فکر کن نابینایم
به خطِ بریل بر پوستم،
به زبان مادری، در گوشم 
زمزمه کن دوستم داری.